Norðurljós.....

....og fullt tungl.  Var úti á svölum að anda að mér "fersku lofti" og sé þessi líka fallegu norðurljós.....og tunglið svo fullt að það var eins og það væri kveikt á útiljósi

Við kíktum í sveitina í dag, stoppuðum stutt að vísu þar sem Viktor Óli var orðinn svo hrikalega þreyttur.......enda vorum við ekki komin niður á malbikið aftur þegar hann var sofnaður.   Árný kíkti svo hérna í kvöld og baðaði minnsta maurinn á meðan ég nærði mig, og bjargaði svo Matthíasi uppúr hans baði því ég var með Viktor trítilóðan í fanginu, orðinn úrvinda af þreytu aftur en náði ekki að róa sig niður nóg til að sofna.  Hann er búinn að vera ferlega lítill í sér alla helgina, límdur á rassinn á mér eins og frímerki.  Einhvern veginn grunar mig að í fyrramálið verði sama seremónían á leikskólanum eins og á fimmtudag og föstudag.........hangið á hálsinum á mömmu og neitað að sleppa.  En hann er fljótur að jafna sig eftir að ég fer að vinna, sem betur fer.  Það er erfitt að labba í burtu og heyra hann gráta sárt á eftir manni
Nú er maður með tissue bréf á lofti alls staðar, drengurinn er kominn með hor í nös og slatta af því, það er greinilegt að veturinn er að koma.

Kveð ykkur í kútinn í bili..........þar til næst

Athugasemdir

[Kolla, 27.8.2007 kl. 12:40]

Ég sakna norðurljósanna. En vona að það sé farið að ganga betur að skilja strákinn eftir í leikskólanum

Bestu kveðjur 

[Huld S. Ringsted, 27.8.2007 kl. 17:17]

Ég held að þessi leikskólaskilnaður taki meira á okkur mömmurnar heldur en börnin, mínar báðar létu svona svo var mér sagt á leikskólanum að gráturinn hætti um leið og ég labbaði út en vanlíðanin hjá mér entist fram eftir degi! þau kunna það krúttin að fá okkur til að krumpast.